تعیین طیف فرصت تفرجی در مناطق بالقوه گردشگری با استفاده از معادلات ساختاری (مورد مطالعه: استان گلستان)

ارزیابی اثرات گردشگری به دلیل افزایش رو به تزاید جمعیت و حساسیت بالای منابع تفرجی طبیعی، اهمیت خاصی پیدا می‌کند. در این تحقیق، سعی بر آن است که با معرفی فرایند طیف فرصت تفرجی در زمینه مدیریت اثرات بازدیدکننده، توسعه گردشگری درحد ظرفیت برد امکان‌پذیر گردد. محدوده مورد مطالعه بخشی از استان گلستان (سه شهرستان گرگان، کردکوی، علی‌آباد) است. از مدل­سازی معادلات ساختاری برای به دست آوردن ارتباطات بین عوامل استفاده شد. یافته­های پژوهش نشان داد که طیف فرصت تفرجی تحت تاثیر عامل تعدیل­گر ویژگی­های جمعیت شناختی نیست. بنابراین،97 درصد از تغییرات سازه طیف فرصت تفرجی با سازه­های دسترسی، مدیریت، تعامل اجتماعی، چارچوب مقررات، پذیرش اثرات بازدیدی، استفاده ­های غیرتفرجی تبیین می­شود. رابطه همه سازه­ها به غیر از استفاده­ های غیرتفرجی با طیف فرصت تفرجی در سطح 1 درصد مثبت و معنی­دار است. معادله رگرسیونی به دست آمده در این پژوهش می­تواند در برنامه­ریزی گردشگری خصوصا در مناطق مشابه بالقوه گردشگری مورد استفاده مدیران جهت توسعه گردشگری قرارگیرد. انتظار است که با کاربرد ‌مدل‌های معادلات ساختاری در بخش گردشگری، اثرات منفی این فعالیت بر طبیعت به حداقل برسد.